Een man van de Ansaar kwam eens bij de Profeet(vrede en zegeningen zij met hem) en bedelde bij hem. Hij(de Profeet) vroeg: Heb je niets in huis? De man antwoorde: Een stuk kleed, waarvan we een deel dragen als kleding en een deel ervan spreiden we over de grond en een houten kom waar we water uit drinken. Hij(de Profeet) zei: Breng ze naar mij. De man bracht de artikelen naar de Profeet, die ze in zijn hand nam en vroeg: Wie wil deze kopen? Een man zei: Ik zal ze kopen voor 1 dirham. Hij(de Profeet) herhaalde twee of drie keer: Wie bied er meer dan 1 dirham? Een man zei: Ik zal ze kopen voor 2 dirhams. Hij(de Profeet) gaf de artikelen aan de man, incasseerde de twee dirhams en gaf deze aan de man van de Ansaar. Hij(de Profeet) zei, Koop eten met de ene dirham en geef het aan je familie. Koop dan een bijl en breng die naar mij.

Hij(De Ansaar) bracht vervolgens de bijl naar hem(de Profeet). De boodschapper van Allah bracht zelf een handvat aan en zei: Verzamel brandhout en verkoop het en laat me je de komende twee weken niet zien.

De man vertrok, verzamelde het hout en verkocht het. Hij verdiende daarmee 10 dirhams, kocht daarmee wat kleding en eten met de rest. Hij kwam naar de Profeet. De boodschapper van Allah zei toen: Dit is beter voor je dan, dat bedelen een plek op je gezicht zal vormen op de dag des oordeels. Bedelen is alleen gerechtvaardigd voor drie soorten mensen: De in schrijnende armoede verkerende, iemand met ernstige schuld of iemand die iets moet compenseren maar moeite heeft het te betalen.

[Sunan Abu Dawud, Book 9 – Zakat (Kitab Al−Zakat), Hadith Number 1637]